27 Mart 2013 Çarşamba

Sihirli Değnek!

"Bu aralar yaptıklarım" diye bir post başlığı attıktan ve hatta hepsini yazdıktan sonra sistem dondu kaldı ve hepsi boommm oldu! Ve yaptığımı bir daha yapmamak gibi pis bir huyum olduğu için ben de bugünlerde içimden en çok geçirdiğim konuyu yazmaya karar verdim.

Kim istemez ki elinde bir sihirli değnek olmasın? Sizce kim? Tabii ki de ben :))


Sihirli değneğim olsaydı eğer yemin ederim değnek değnek olalı böyle zulum görmezdi. Kendi hayatım yetmiyormuş gibi etrafımdaki herkesi de dilediği gibi yapmak için değneği çürüğe çıkartabilirdim sanırım.

Ama bazen değnek kadar olmasa da minik sihirli dokunuşlar istemiyor değilim. Küçüklüğümden beri akşam dua ederek uyuyan bir çocuktum ben. Yukarıdaki ile sürekli konuşan, sürekli birşeyler isteyen ve hiç doymak bilmeyen bir çocuk.


Sanırım isteklerim ve dualarım o kadar çoktu ki artık ben arka sıralarda yaramazlık yapan veletler gibi bir süre sonra dikkate alınmaz olduğumu düşünüyorum :)
 
Yok yok... Yukarıdaki beni sever ama şımartmak istemiyor ben farkındayım :) Çünkü yapım gereği şımarmaya çok müsait hatta şımarmak için yaratılmış bir tarafım var. Tek çocuğum diye ilk aşamada herkes tarafından "ıyyy sen çok şımarıksındır şimdi bi de" laflarına maruz kala kala büyüdüm ben, nabeerrr?

Tek çocuksan şımarıksındır, paylaşmayı sevmezsin, ailen zengindir, kimseyi beğenmezsin, ama bir bokda değilsindir, her yaptığını ailenin gücü ile yaptığını sanırlar, biraz da gerizekalısındır, çok anneci babacısındır, başarı elde etsen de nedense kimse inanamaz! 


Cidden bu böyledir. Ben anadolu lisesi sınavlarına girdim kimse inanamadı kazandığıma, üniversite sınavlarına girdim kimse yine inanamadı kazandığıma, ben işe girdim 10 senedir sektörün içindeyim hala ne iş yaptığımı algılayamayan eş, dost, akraba var. Siz onu bırakın da evlendim diye inanamayanlar bile var. Niyeyse, herhalde gerizekalı, moron ve bir pislik gibi görünüyordum kimse bu kadarını benden beklemedi :))

İşte aslında tüm mesele tek çocuk olmak bence... Tek çocuksan, sorumluluk duygun sıfırdır herkese göre. Annen ve baban senin için herşeyi düşünür, sende "armut piş, ağzıma düş" yaşarsın çoğu kişiye göre. 


Ama "kazın ayağı öyle değil" kimsenin haberi yok. "Davulun sesi uzaktan hoş gelir" limi limi leyyyy...

Tüm bunların aksine tek çocuksan hayatta tek başınasındır. Başın sıkıştımı anne ve babandan başka kimsen yoktur. Yapacağın tüm başarılarında herkes "acabalar?" ile sana gelir. Sen tüm bunlara cevap verebilecek kadar güçlü, herşeyi tek başına yapabilecek kadar cesur, günahı ve sevabı ile tüm hayatını sırtlayabilecek kadar cesaretli olman gerekiyor.

Bunların yanı sıra ayıbını örten, "anne ben Merve'lerde kalıyorum" dediğinde seni idare eden bir kardeşin yoktur, ona alındı bana niye alınmadı diye birşeyi çok tutturamazsın, baban sana kızdığında odanda ağlarken "sırtını sıvazlayan veya dangalak hareketleriyle senin tekrar gülmeni sağlayan bir ablan yoktur, harçlığını elinden alabileceğin, çocukluk anılarını sansürsüzce konuşabileceğin, anne ve babanı paylaşabileceğin, arkadaşlarına işte bu benim kardeşim diyebileceğin, büyüdüğünde her durumda aynı kanı taşıdığın için hemen yanına koşabileceğin ve hatta annen ve baban bu hayattan göç ettiğinde seninle aynı duyguyu yaşayabilecek ve omzunda düşünmeden ağlayabileceğin biri yoktur yanında hiçbir zaman!!!

Kısacası "sihirli değnek" olayı sana uğramadan geçer gider eğer tek çocuksan. Benim de öyle oldu. Bugüne kadar ne yaptıysam kendi başıma yaptım. Ne okurken, ne iş ararken ne de koca bulurken!, kimse dirhem kadar yardım etmedi. Sihirli değnekleri olanlar hep başkaları için çalıştı durdu diyebilirim. 

Ama size birşey diyeyim mi? 
Sihirli değnek hayatıma hiç değmedi belki ama biliyorum ki ilahi bir güç sayesinde 27 yaşında hayallerinin bir çoğuna ulaşmış ve tam olarak olmak istediği yerde olan biri olmanın hissi tarif edilemez hatta paha biçilemez...

Tek sorumlu, tek cesur, tek cesaretli, tek başarılı, tek kardeş olmak sihirli değneğin belki de ta kendisiydi benim için...

O yüzden hayatınıza sihirli değnek değecek diye beklemeyin. Başarıların hiç biri tesadüf değildir. Herkes konuşsun, eleştirsin, nasıl oluyor ki ya? desin. Siz bildiğinizi okumaya devam edin. Hayat özgür ve tek başına  olabildiğini hissedince daha güzel, inanın bana!

Gözde


2 yorum:

MERVE dedi ki...

ağzına sağlık :))
ben de tek çocuk olanlara imrenmek yerine üzülürdüm, kavga edecekleri bir kardeşleri bile yok die :)

bi de 'anne ben mervelerde kalıcam' sözüne çok güldüm, istediğinde ben de kalabilirsin canımm :)

Unknown dedi ki...

Merve'cim çok teşekkür ederim canım beni anlayabildiğin için ;) kesinlikle öyle :) Sende kalma konusuda pek hoşuma gitti :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...