29 Aralık 2015 Salı

Bir Varmış, Bir Yokmuşlar Toplanıp Bir Ülke Kursunlar!

Bence süper fikir... !

Hani bazen birileri olur hayatınızda. Eşiniz, dostunuz, akrabanız, arkadaşınız... Size her şeylerini anlatırlar. Nasıl samimilerdir nasıl! Böyle işte arkadaşlık, dostluk, yakınlık, samimiyet bu filan dersiniz. Gelirler sizde kalırlar, en özellerini açarlar size... Sizde kendinizi özel hissedersiniz. Bak bana nasıl güveniyor, ne kadar da tatlı, iyi kalpli dersiniz... Bana değer veriyor, beni önemsiyor dersiniz. Çünkü takdirler, iltifatlar havada uçuşur... Kahveyi en iyi sizin yaptığınızdan tutun da ne kadar zeki ve akıllı olduğunuza siz olmasanız o söylediklerinizin hiçbirini düşünemeyeceğini filan söyler dururlar. Evinizin anahtarını ver dese verecek hale gelirsiniz. Öyle bir yapar sizi ki. Ağzıyla diliyle sözüyle, yaptıklarıyla. Sizde bir inanırsınız, bir seversiniz ki. 

Zannedersiniz bu samimiyet böööyyyleee sürüp gidecek!


Sonra günler geçer... Birden aramamaya başlar, siz aradığınızda hiçbir şey yokmuş gibi konuşur, ama yine aramaz... Sonra sizde aramazsınız. Nerede kalmıştır acaba o tılsımlı samimiyet. Pooffff! Uçup gitmiştir çoktan. Bir bakarsınız alakasız insanlarla aynı sizinle kurduğu samimiyeti kurmaya başlamıştır. Duyarsınız, görürsünüz, dinlersiniz... Anlam veremezsiniz. Ben ne yaptım ki şimdi, ne oldu ki, neden böyle oldu diye diye için için yersiniz kendinizi...

Ben size söyleyeyim ne olduğunu...

Siz onun artık her şeyini biliyorsunuzdur... Her şeyini derken, güçlü, zayıf, iyi kötü, güzel çirkin tüm sırlarını, duygularını, gelecekle ilgili planlarını sizinle paylaşmıştır. Ee ne güzel işte ne var ki bunda diye düşünebilirsiniz.

Hayır, iş o değil. İş sizin düşündüğünüz gibi değil. O artık yavaş yavaş size anlattığı şeylerden sıyrılmaya başlamıştır. Artık statüsü yükselmiştir. Kendi o size anlattığı şeylerin kabuğunu kırmış başka bir insan olma yolunda ilerliyordur. 

Eğer siz hala onun hayatında aynı şekilde aynı samimiyetle kalmaya devam ederseniz sizin yanınızda kendisini iyi hissetmeyecektir. Hep o geçmişteki size anlattığı daha çok zayıf ve eksik yönleri aklına gelecek ve sizin onları bilmenizi kendine yediremeyecektir. Kendisini sizin yanınızda şuandaki haliyle köpürtemeyecektir. Çünkü siz öncesini asıl benliğini biliyorsunuz. 

Siz belki de ona geçmişten bir soru soracaksınızdır ya da başka herhangi bir şey! 
Kısacası size yeni hayatında yer yok-tur!

Ya da ben size söyleyeyim mi asıl olanı? Asıl olan artık sizi beğenmiyordur. Sınıf atlamıştır. Sizin samimiyetiniz onu sıkıyordur. Çünkü onun samimiyetine çıkar karışmıştır. Onun ruhuna riyakarlık girmiştir. 

Hea şunu da hatırlatayım... İlk ayağı çukura girdiğinde, canı sıkıldığında, birileri de ona kendi yaptığını yaptığında aklına ilk gelecekler listesinde baş sıralardasınızdır. 

Gelme bahanesi ise!

Çok özledim yaaa, sohbeti, içmeyi, yemeyi, gezmeyi...

Gel de bir hasret giderelim, eskiden şöyle böyle yapardık ne günlerdi beee...!

&

Dikkat edin "ne günlerdi beee" dediğiniz ve o günleri yaşadığınız insanlardan kaç tanesi yanınızda?

Arada sırada gelip giden samimiyetlerden Allah sizi korusun....

"Ne günlerdi beee" diyin elbette ama o günler hiç bitmeden aynen devam edecekse diyin...

Yollar, mesafeler ve mecburi seferler dışındaki her türlü bahanelere kapalıyım artık...

Sanırım çok sıkıldım...

En iyisi çekip gitmek, bırak kalsın kaldığı, olduğu, istediği, özendiği ve hak ettiği yerde...

Gözde


Görsel: Pinterest

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...