Geçtiğimiz Günlerde Neler Oldu Neler!

"Öyle bir hafta geçirdim ki size ne anlatmakla biter, ne de yazmakla" diyip hadi eyvallah diyormuşum! :) 

Elbette hayır! 

Kendimi anlatmayı pek sevmem, ama yazma konusunda aynı şeyi söyleyemeyeceğim!

Bir haftaki... Ne hafta... Siz deyin kar altında, ben diyim ev hapsinde, siz diyin çok yoğun, ben diyim kıvrım kıvrım sancılı...

Ne anladınız? Kayahan şarkıları gibi oldu, pek kafiyeli :)

Geçtiğimiz günlerde ne gelenimiz bitti, ne gidenimiz, ne hastalığımız bitti, ne de ekşınımız! 

Sevdiğim arkadaşlarımın biri geldi diğeri gitti, anneannemle dopdulu günler, deprem, kar, işler vs. vs...

Şunu fark ettim yazının başından beri başlık ve spot veriyorum sürekli. 

Metin ve içerik bomboş :) Fonu da kar resimleri süslüyor...

Olsun, benim için en flashını anlatacağım da ondan böyle uyduruk yazdım buraya kadar...

Günlerden Salı ve karın İstanbul'u esir aldığı geceydi... Ben evden çıkmayan bir insan olarak Kemal'e bildiğiniz yalvardım 10 dakika karda oynayayım diye... 

Madem öyle sıcak ateşin karşısında bir sahlep iyi gider dedik, dışarıdaki soğuğa inat yüzümüzü yakan ateşin karşısında sahleplerimizi pek bir keyifle içtikten sonraaaa...

Ve sonuç! 

Böyle karda sevimli sevimli çılgınlar gibi hatta çocuklardan beter bir şekilde oynadık. Kah karları ağzımızla yakalamaya çalıştık, kah yollarda kaydık... 

 

Aman efendim ne eğlendik ne eğlendik ha ha ha, kih kih kih filan diyerek eve girdik. Birde ne göreyim; elime bir baktım, alyans uçmuş!

Alyansını sadece 15 dakikalık kar topu zevki için kaybeden benden başka var mıdır şu atmosferde? 

Vardır, vardır... Vardır dimi ya? :((

Neyse, aradık taradık bulamadık. Ve sonunda göze geldik anam biz, büyü mü vardı acep, helal malsa geri döner gibi babaanneye bağlama durumlarından sonra durumu öğrenen annem dua adakları bile adadı... 

Alt tarafı bir alyans için kurban adayacaktık az kaldı. Biz ailecek bu tip şeylere çok önem veririz. Parası değil maneviyatı mantığı var sülalemde.

Ben içten içten zaten sıkılmıştım yenisini almak için gündoğdu diye sevinirken, Kemal karların eridiği gün olay mahaline gitmiş ve alyansın kabak gibi oracıkta bizi beklediğini bana telefonda çığlık çığlığa bildirdi...

 

Yalandan sevindim... 

İtiraf ediyorum çok sevindim :)

Tabii bu sevinç mi hüzün mü belli olmayan resim yüzüğümün akıbetini bilmeden önceki şuursuz halim :)

Meğer ne de bağlanmışım 1,5 yıllık yüzüğüme:)) Bu haftanın en patlak ve manyak olayı olarak tarihe geçti. Annem ise ettiği ve adadığı duaların kabul olması nedeni ile havalara uçtu. 

Allah'ım sen bu minnacık şeylerle mutlu olan kullarını gör de ona göre muamele et işte ne diyim daha bilmiyorum ki!

Gözde